Region nasz jest jednym z najuboższych w Polsce i odzwierciedla się to w lokalnej kuchni. Niegdyś spożywano tutaj bardzo mało mięsa – przeznaczone ono było jedynie na największe święta w roku – Wielkanoc, Boże Narodzenie, ślub i tym podobne. Podstawą wyżywienia była kasza gryczana, mąka żytnia, ziemniaki, warzywa – zwłaszcza kapusta, ogórki, chrzan i cebula …
Domy na naszych terenach zwykle zamieszkiwała jedna, bądź dwie rodziny. Zazwyczaj były one wielopokoleniowe. Na budynek mieszkalny składały się sień i 2 lub 3 izby, z których jedna stanowiła kuchnię. W kuchni zazwyczaj znajdowało się także łóżko jednego z domowników. Dodatkowym pomieszczeniem była komora – nieocieplona część domu, bez otworów okiennych, którą przeznaczano na przechowywanie …
Typowymi formami rękodzieła na naszym terenie było garncarstwo, tkactwo, wikliniarstwo, hafciarstwo, bibułkarstwo i drewniana rzeźba. Osoby wykonujące określone przedmioty najczęściej sprzedawały je na targach. Jednak pewnymi rodzajami rękodzieła zajmował się niemal każdy (np. hafciarstwem, czy bibułkarstwem). Garncarze tworzyli na tradycyjnych kołach garncarskich, poruszanych nogą. Ziemie te są bogate w glinę, więc był to najpopularniejszy surowiec …
Strój z naszego regionu określany jest nazwą stroju hrubieszowsko-tomaszowskiego, a jego występowanie rozciągało się w granicach II Rzeczpospolitej na południowowschodnich obszarach województwa lubelskiego, południowozachodnich wołyńskiego oraz północnowschodnich lwowskiego. Najważniejszą cechą tego stroju jest dwukulturowy charakter – poza drobnymi różnicami, strój ten nosi charakterystyczne cechy dla grup polskich i ukraińskich. Strój odświętny najczęściej posiadano zaledwie jeden. …
