Ο χορός ήταν μια πολύ συνηθισμένη μορφή ψυχαγωγίας, που συνόδευε τόσο εορταστικές συγκεντρώσεις (π.χ. ονομαστικές εορτές, γάμους, γιορτές συγκομιδής) όσο και καθημερινές διασκεδάσεις (π.χ. φτερουγίσματα, μάζεμα ξινολάχανου ή απλοί χοροί). Η παραγγελία και η πληρωμή της μουσικής για το χορό ήταν συχνά μια μορφή πληρωμής από τον αγρότη για τη βοήθεια στις εργασίες. Οι άνθρωποι στην ύπαιθρο αποτελούσαν μια κοινότητα στην οποία εργάζονταν και έπαιζαν μαζί. Οι χοροί ήταν μια κοινή μορφή ψυχαγωγίας και σε χωριά με αρκετές εκατοντάδες κατοίκους υπήρχαν συνήθως περίπου 5-10 ξεχωριστές λαϊκές μπάντες. Τα χορευτικά πάρτι γίνονταν συνήθως σε μεγαλύτερα σπίτια, από τα οποία έβγαζαν παγκάκια και τραπέζια για να δημιουργηθεί όσο το δυνατόν περισσότερος χώρος. Ο χορός γινόταν στο αλώνι, αλλά λόγω του μικρού χώρου, χόρευαν αυτός που παρήγγειλε το χορό (πλήρωνε για το χορό) και όσοι είχαν προσκληθεί να συνοδεύσουν. Συγκεκριμένες μελωδίες διατάσσονταν με φωνές (π.χ. “Majdaniak, παίξε!”) ή με το τραγούδι μιας συγκεκριμένης μελωδίας με τη μορφή άσματος (π.χ. “Jak bede umiroł, to se każe zagrać, żeby mi sie było miło z tego światu zabrać”). Σύμφωνα με την αφήγηση ενός παραδοσιακού λαϊκού βιολιστή από το Majdan Górny, του Aleksander Kowal, συχνά παραγγέλνονταν ένα λεγόμενο “κοστούμι”, το οποίο αποτελούνταν από ένα σύνολο μελωδιών που παίζονταν με συγκεκριμένη σειρά. Αυτό ήταν ένα βαλς, μια πόλκα, ένα Oberek ή ένα φερμουάρ και μια πρόσθετη μελωδία, που επέλεγε η μπάντα. Αφού χόρευαν το “κοστούμι”, η ομάδα των χορευτών άλλαζε και η μπάντα έπρεπε να το ξαναπαίξει.
Το κοστούμι αποτελούνταν από τους πιο χαρακτηριστικούς και συνηθισμένους χορούς. Όλοι τους χορεύονταν κυρίως στροβιλιστικά, είτε πίσω από τον δεξιό είτε πίσω από τον αριστερό ώμο, στην πρώτη ή στη δεύτερη κατεύθυνση του χορού (το λεγόμενο “με τον ήλιο” ή “ενάντια στον ήλιο”). Το βαλς είναι ένας χορός σε μέτρο 3/8, που αποτελείται από ένα ή περισσότερα μέρη. Χορευόταν επίπεδος, χωρίς σκαρφάλωμα στα δάχτυλα των ποδιών. Η πόλκα, από την άλλη πλευρά, είναι ένας ζωηρός χορός, σε μέτρο 2/4, που αποτελείται επίσης από ένα ή περισσότερα μέρη. Οι πόλκες είχαν συνήθως τα δικά τους εθιμικά ονόματα (π.χ. “Polka Wojtusiowa”, “Polka Siarczysta”, “Polka Wieśniak”)- επίσης χαρακτηριστικές στη χώρα μας ήταν οι πόλκες που μεταβιβάστηκαν και υιοθετήθηκαν από την εβραϊκή κοινότητα. Το Oberek είναι ένας χορός τριών κομματιών, που στην περιοχή μας εκτελείται με ομοιόμορφα, ολισθαίνοντα βήματα.
Μοναδικοί στην περιοχή μας είναι οι χοροί zwak και majdaniak. Πρόκειται για χορούς με τριπλό μέτρο. Ο majdaniak περιγράφεται ως χορός πανομοιότυπος με τον oberek, με πιο αργό ρυθμό. Ο ζιπέρ, από την άλλη πλευρά, ήταν συνήθως επιφυλασσόμενος για μεγαλύτερους χορευτές, εκτελούμενος με ένα χαρακτηριστικό σύρσιμο του ποδιού, αντί για ένα δεύτερο βήμα σε μπαρ ενάντια στο βήμα oberek. Ένας ιδιαίτερος τύπος μελωδίας από την περιοχή μας είναι τα podróżniaki – ο oberek χαρακτήρας τους δείχνει ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε χορευτικά πάρτι, αλλά συχνά το τέμπο είναι rubato. Οι χορευτές που δεν δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν σε αυτή την ιδιαιτερότητα χρησιμοποίησαν επίσης αυτές τις μελωδίες για χορό, αλλά οι μουσικοί συχνά ανέφεραν ότι παίζονται για να ξεκουραστούν.